Jedne z najslynniejszych są palmy wileńskie ;Stanisławy Rynkiewicz I jej córki Aliny Alencynowicz ,a tradycja ich wyrobu sięga początków 19 –tego wieku ,kiedy palmy zaczęly wyplatać mieszkańcy podwileńskiej wsi Wajwodiszki ,Maria Wiszniewska która tą tradycję przekazala swoim córkom ,wnuczkom oraz prawnuczkom.
Palmy Wileńskie robi się z suchych kwiatów i kłosów zbieranych w róznych porach roku na polach ,łąkach i ogrodach .Rośliny suszy sięrozłożone bądź zawieszone w pękach na strychu .Dawniej do wyrobu palm używano jedynie rośliny w kolorach naturalnych ,dopiero w 20-tym wieku zaczęto je barwić,głównie farbami anilinowymi .Wyplatanie palm nie jest skomplikowane.Do patyka 30-50 cm przymocowuje się kwiaty(są zwilżone wodą żeby się nie kruszyły )okręcając je naprężoną nicią ,ze względu na kształt palmy wileńskie dzielą się na wałeczkowe ,różeczkowe,płaskie,wiórowe i figuralne .Do najstarszych form należą palmy wałeczkowe,robione z kwiatów ułożonych w różne wzory
Wielkanocne obrzędy nie kończą się na niedzieli palmowej ,po poświęceniupalm wileńskich
wzbijanie w wielki piątek w każdym gospodarstwie oraz zaczepianie pod okapem domu i zabudowań gospodarskich mają chronić od klęsk, burz i gradu .Bazie z palmy natomiast daje się zwierzętom do karmu,by chroniły je od chorób i zarazy .